مسئله حفاظت از روزگاران قدیم یکی از ارکان حیات و بقاء هر موجود زنده ای بوده است، بخصوص اینکه چون حیوانات ابتدایی ترین روشها را برای حفاظت از خود در مقابل خطرات بکار میبرند انسانها نیز چگونگی مصون ماندن از خطرات را اغلب از حیوانات فراگرفته و در طول زندگی خود آنرا تکامل بخشیده بطوریکه هم اکنون پیچیده ترین و پیشرفته ترین روشها را برای حفاظت خود برگزیده اند.
محفوظ ماندن تنها به حفظ جان و تن محدود نمیگردد بلکه مواظبت و نگهداری و مراقبت از وسایل و ابزار و امکانات و اماکن مورد استفاده در زندگی بشر را نیز شامل میشود.
بطور کلی هر کس که به حفظ جان خود فکر میکند به نگهداری و حفاظت از مایلملک ، محل کار و زندگی خود مانند اماکن ، تجهیزات و تاسیسات که موجب بقاء و آسایش و حیات اوست نیز می اندیشد.انسان علاوه بر اینکه به پیروی از حیوانات نحوه حفاظت از جان و طرز استفاده از جان پناه را آموخته است میبایستی در زمینه حفظ و نگهداری ، مراقبت و مواظبت وسایل ، امکانات و اماکنی که ادامه حیاتش وابسته به آنهاست نیز چاره اندیشی کند لذا برنامه و روشهایی را برای حفظ و نگهداری آنها در نظر گرفته است.
با یک نگاه مختصر به خلقت طبیعت میبینیم که خداوند طبیعت و وجود انسان بعنوان اشرف مخلوقات را با نظم و ترتیب خاصی آفریده و اگر وجود انسان را در نظر بگیریم میبینیم که چشم ما که حساسترین و ظریفترین قسمت بدن ما است توسط ابروها و مژه ها و پلکها حفاظت میشود.
با گذشت زمان اهمیت و نقش انتظامات و امور نگهبانی بعنوان چشم سازمان جهت بالا بردن ضریب اطمینان و امنیت دستگاههای مختلف اعم از سازمانها – موسسات شرکتهای صنعتی و خدماتی بیشتر شناخته شد و امری ضروری بنظر رسید و از این رو پرداختن به این مهم در دستور کار مدیران و مسئولین امور قرار گرفته بنحوی که استفاده ار راهکارهای علمی و سیستم های پیشرفته امری اجتناب ناپذیر بوده و به همین سبب دیگر عملکردهای سنتی جوابگوی احتیاجات امروز موسسات با توجه به توسعه و گسترش آنها ناممکن میباشد.
